cummaq — f. 1. Sürətlə, cəld qaçmaq, cəld getmək, ayaq alıb gəlmək, ya getmək. Evə cummaq. Adamlara tərəf cummaq. – . . Pristav özü atdan düşüb, içəriyə cumdu. M. Hüs.. Sənəm . . çuvallara tərəf cumdu. Ə. Ə.. // məc. Üstünə atılmaq, həmlə etmək. O qədər… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cumma — «Cummaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bulğumax — (Çənbərək) cummaq. – Hürzat ordan burdan bulğuyur, qoynu sağır … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dommax — (Zəngibasar) cummaq. – Suya domdu, xeylam qaldı suyun altda … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
əməşmək — (Cəbrayıl) daraşmaq, cummaq. – Əməşdilər otun canna quzular … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
hayıxmax — I (Qarakilsə) 1. hücum etmək 2. irəli cummaq, şığımaq. – Hayıxır ki, öldürə, qoymullar II (Çənbərək) özündən çıxmaq. – Mürtüz hayıxıf, saymır heş kəsdiyi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
sommağ — (Şamaxı) hücum etmək, üzərinə cummaq. – Birdən it üssünə somdi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
sümməx’ — (Gədəbəy) yeməyə girişmək, cummaq. – Dostum, nə sümüfsüη gənə pıloya? … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
şığala — vermək: (İmişli) böyük dəstə ilə şığamaq, cummaq, hücum etmək. – Cəyirtgə şığala verərdi taxıla, bossana yeərdi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
atılmaq — 1. «Atmaq»dan məch. 2. t siz. Bir şeyin üstündən hoppanmaq, hoppanıb tullanmaq. Xəndəkdən atılıb keçmək. // Hündür yerdən aşağıya tullanmaq, tullanıb düşmək. Barıdan atılmaq. Barıdan atılmaq. Dənizə atılmaq. Pəncərədən atılmaq. 3. t siz. Cəld… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
batmaq — f. 1. Şiş tərəfi ilə bir yerə sancılmaq, girmək, soxulmaq (ucu iti şeylər haqqında). Ayağıma mıx batdı. Barmağıma iynə batdı. – Tikan olub ayağa batınca, gül ol yaxaya sancıl. (Ata. sözü). // məc. Batan kimi, girən kimi hiss olunmaq; sancmaq.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
